Çok Güzel Hareketler Bunlar!

Çok Güzel Hareketler Bunlar programını başladığından beri takip ediyorum. Kanallarda doğru düzgün sit-com veya mizah programı olmadığı için epey sivrilen bir program oldu. Yılmaz Erdoğan'ın bu şekilde öğrenciler yetiştirmesini de takdir ediyorum.

Her neyse, konumuz bu değil. Dün yayınlanan programda Pelin Öztekin'in oynadığı bir skeç vardı. Henüz youtube'a düşmediği için maalesef linkini veremiyorum. (NOT: Skeci izleyenler bu paragrafın gerisini okumayabilirler.) Pelin ve Oğuzhan, terapiye giden bir çifttir. Araları açıktır ve terapi sırasında bunun nedeninin 10 yıl önce bir kafede otururken Oğuzhan'ın, arkadaşının Pelin'e yaptığı bir şişman şakasına gülmesi olduğu ortaya çıkar. Daha sonra psikodrama tekniği ile olayı tekrar canlandırırlar. Sonra da yer değiştirerek birbirlerine empati kurmaları sağlanır. Kafede oturuyorlarken, arkadaşları bu sefer Oğuzhan hakkında kötü espriler yapınca Pelin gülmeye başlar. Oğuzhan sitem edince de "Kendine güvensene aşkım!" (bu da anafikir) der. Daha sonra Pelin uzun bir tirad çeker, kendisiyle nasıl barışık olduğu, diğer insanların fikirlerini nasıl umursamadığına dair... Ve skeç biter. Yılmaz Erdoğan gelir, kimseyi dış görünüşüne göre yargılamamamız gerektiğini söyler ve ana fikri bir güzel pekiştirir...

Kaçınız gerçek hayatta böyle bir şey olduğunu düşünüyor? Genelde çocuklar birbirlerini acımasızca eleştirir ancak etrafımızdaki bazı insancıkların büyümüş gözükseler bile hala çocuk kaldıklarını görüyorum. Sizi işaret ederek gülen iki kişi gördüğünüzde nereye kadar takmazsınız? Yanınızdan geçerken "Oha kıza bak!" diyen kaç ayıyı duymazdan gelebilirsiniz? Kaç tanesinden sonra "Ben kendimle barışığım" derken gözleriniz dolmaya başlar? Mağazadaki en büyük beden kıyafetin de içine sığamayıp daha büyüğünü istediğinizde üzerinize yönelen alaycı bakışlardan nereye kadar kaçabilirsiniz?

Şişmanların savunma biçimidir, kendiyle barışık olma nanesi... der bazıları. Anlamıyorlar gerçekten öyle olabileceğini. Kendi aptallıklarını, dış görünüşlerinin arkasına saklayan insancıklar. Bu yüzden Pelin, her ne kadar yaptığını takdir etsem de, inanmıyorum, inanamıyorum gün gelip de insanların dış görünüşüne göre yargılanmayacağı bir dünya olabileceğini...